W dawnych czasach apteczka najczęściej znajdowała się w malutkich łazienkach. Z czasem jednak mieszkania zaczęto projektować w taki sposób, aby apteczka znalazła się w kuchni. To dobry pomysł, dlatego że najczęściej te małe szafeczki są montowane na ścianie w rogu (pod nią znajduje się blat bądź zlewozmywak), dzięki czemu dzieci (nawet trzynastoletnie) mają do nich bardzo ograniczony dostęp. Posiadanie takiej apteczki jest bardzo praktyczne. Ta szafeczka jest najczęściej dużo mniejsza od pozostałych szafek kuchennych, jednak powinna być ona z tego samego zestawu, aby nie niszczyć całego wystroju danej kuchni. Najczęściej są one podzielone na cztery półki. Na najniższej półce powinny znajdować się rzeczy zupełnie nie zagrażające zdrowiu bądź życiu osoby, która nie powinna ich znaleźć – na przykład plaster (z opatrunkiem bądź bezopatrunkowy), witamina C i tak dalej. Nieco wyżej powinny znajdować się przedmioty, które są najczęściej potrzebne w razie przeziębienia bądź niewielkiego wypadku: bandaż, woda utleniona, aspiryna, tabletki do ssania na ból gardła, pigułki przeciwbólowe oraz syrop na kaszel. Jednak najistotniejsze jest to, aby na najwyższej półce znajdowały się przedmioty, które powinny być trudno dostępne: ciężkie lekarstwa (najczęściej na ciśnienie bądź na serce), leki nasenne, strzykawki, żyletki i tym podobne.
